ഇതേ സമയത്താണ് നാണിയെ പൊലീസ് വാനിൽ ഒരുപറ്റം പൊലീസുകാർ സ്ഥലത്തെ പൊതുശ്മശാനത്തിനു മുന്നിൽ കൊണ്ടിടുന്നത്. നായ്ക്കൾ ചെന്നു നക്കി നോക്കിയപ്പോൾ ജീവനുണ്ട്. ഉരുട്ടലും പിഴിയലും മറ്റു ക്രിയകളും കഴിഞ്ഞു ബാക്കിയുള്ള ഇത്തിരി ജീവനോടെയാണ് പൊലീസുകാർ അവിടെക്കൊണ്ടിട്ടത്. അടിയന്തരാവസ്ഥ ആയതുകൊണ്ട് ആരുമൊന്നും മിണ്ടിയില്ല. ആരുമധികം നോക്കിയില്ല. അവരെല്ലാം നാണിയുടെ ജീവനുള്ള ജഡം കടന്ന് ഒന്നും മിണ്ടാതെ നടന്നു പോയി. എന്നാൽ അവരെല്ലാം ഒരു സത്യം സ്വകാര്യമായി ഏറ്റു പറഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു, “നാണിയുടെ മറ്റേക്കണ്ണും അടർന്നുപോയെന്ന്. അന്ധകാരത്തിലായെന്ന്.”

ഒരു കണ്ണ് നേരത്തേ പോയതാണ്. അതെല്ലാവരും സമ്മതിക്കുന്നുമുണ്ട്. പണ്ടത്തെ ചൂടുപിടിച്ച പത്രപ്രവർത്തനത്തിനിടയിൽ ഏറുകൊണ്ടുപോയതാണ് ആ കണ്ണ്. എന്നാൽ രണ്ടാം കണ്ണിന്റെ അവസ്ഥ, ഹൗ, അതു ദയനീയം തന്നെ, “മറ്റെന്തെടുത്താലും പൊലീസുകാർ രണ്ടാംകണ്ണുമാത്രം പറിച്ചെടുക്കുകയില്ല. അവരെപ്പോഴും ഒന്നുകൊണ്ട് കളിക്കുകയുള്ളൂ.” ”അതെന്താണ് അങ്ങനെ? അത്ര ഉറപ്പ്?” ഇടയ്ക്ക് ക്യാമറാമാന് ഒരു സംശയം. അയാളുടെ സംശയം തീർത്തുകൊടുക്കേണ്ട ചുമതല സംവിധായകനാണ്. സംവിധായകനാണെങ്കിൽ നായികയ്ക്ക് ഇപ്പോൾ പാവാടകെട്ടാൻ പഠിപ്പിച്ചുകൊടുക്കുന്ന തിരക്കിലാണ്. നായിക തിരിച്ചു സംവിധായകനെയും പലതും പഠിപ്പിക്കുന്നുണ്ട്. പഠിപ്പിനിടയിൽ ഷൂട്ടിംഗ് മുടങ്ങേണ്ട എന്നു കരുതിയാണ് ക്യാമറാമാൻ സംശയത്തോടെ നാണിയുടെ ആണ്ടുപോയ രണ്ടാംകണ്ണ് ഫോക്കസ് ചെയ്യുന്നത്. നാണിയുടെ ഈ ഫോക്കസിൽക്കൂടി വേണം ഇനി കുമാരേട്ടന്റെ ബാക്കിയുള്ള കഥ വെച്ചുപിടിപ്പിക്കാൻ. അതിനു നാണിയുടെ ഇല്ലാക്കണ്ണിലെ ആഴം കൊണ്ടുമാത്രം ഇരുട്ടിലൊളിച്ചിരിക്കുന്ന കഥാനായകനെ എങ്ങനെ വെളിപ്പെ ടുത്താനാവും?

ഇപ്പോൾ നിങ്ങൾ കാണുന്ന സീൻ മറ്റൊന്നാണ്. പണിതീരാത്ത ഒരു കെട്ടിടത്തിന്റെ പശ്ചാത്തലത്തിൽ ഒറ്റക്കണ്ണും ഒറ്റച്ചെവിയും ഒറ്റക്കെയുമുള്ള ഒരൊറ്റയാൻ നടന്നുവരുന്നു. അടുത്തെത്തുമ്പോൾ ആളെ നമ്മൾ തിരിച്ചറിയുന്നു. അത് നമ്മുടെ കുമാരേട്ടൻ തന്നെയാണ്. കാലുമാത്രം രണ്ടുണ്ടെങ്കിലും ബാക്കിയെല്ലാം ഇയാൾക്ക് ഇപ്പോൾ ഒറ്റയാണ്. അങ്ങനെ ഒറ്റയാനായ, തീർത്തും ഏകാന്തപഥികനായ കുമാരേട്ടൻ ഗ്രാമത്തിൽ ഒരു ബാർബർഷാപ്പ് തുടങ്ങുന്നു. ഒറ്റക്കെ ഉപയോഗിച്ചുകൊണ്ടുള്ള കന്നിവെട്ട്. വെട്ടിവെട്ടി കുമാരേട്ടൻ നാട്ടിലുള്ള ചെറുപ്പക്കാരുടെ തല മുഴുവനും പരിഷ്കരിക്കുന്നു. അങ്ങനെ ചെറുപ്പക്കാർ ഇടയ്ക്കു താടി നീട്ടുകയും മുടി വെട്ടിക്കുകയും മുടി നീട്ടുകയും താടി വെട്ടിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ഈ വെട്ടലിനും തിരുത്തലിനുമിടയിലാണ് ചെറുപ്പക്കാർക്ക് ഷീലയുടെയും വിധുബാലയുടെയും മറ്റും കഥ കുമാരേട്ടൻ പറഞ്ഞുകൊടുക്കുന്നത്. ബാർബർഷാപ്പിൽ ഫ്രെയിം ചെയ്തു തൂക്കിയ നടിമാരുടെ മുഴുത്ത ഫോട്ടോ നോക്കി അവരെല്ലാം കുമാരേട്ടന്റെ കഥ വിശ്വസിച്ചു. നാട്ടിലെ ജയഭാരതിയെയും നടി ജയഭാരതിയെയും അവർ പരസ്പരം കുമാരേട്ടന്റെ കണ്ണാടിയിൽ ഒട്ടിച്ചു. അവരെയൊക്കെ കുമാരേട്ടൻ പ്രേമിക്കുന്നതായിത്തന്നെ അവർ സങ്കല്പിച്ചു. ഇതിനിടയിലാണ് നാടൻ ക്രോപ്പു ചെയ്യാൻ നാട്ടിലെ നരച്ചു മൂത്ത മൂപ്പൻ കയറിവന്നത്. കുമാരേട്ടന്റെ ഒറ്റക്കയുടെ പ്രവർത്തനം കണ്ട് വടിയും കുത്തി നില്ക്കുന്ന മൂപ്പൻ സത്യത്തിൽ വിറച്ചു പോയി. വിറയലും കിതപ്പും കൂടിക്കലർന്ന് ഒടുവിൽ മൂപ്പൻ കുമാരേട്ടനോടു ചോദിച്ചു: “അല്ല കുമാരാ, നെന്റെ രണ്ടാം ഭാഗങ്ങളൊക്കെ ഏടെപ്പോയി…”

മൂപ്പന്റെ ചോദ്യം കേട്ട് ഒട്ടും പതറാതെ കത്രിക ചലിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് കുമാരേട്ടൻ പറഞ്ഞു; “എന്റെ ഒരു കണ്ണും കൈയും ചെവിയും അങ്ങ് ദൽഹിയിലാണ്.”

“ആടെ എന്തെടുക്ക്വാ… അത്…. മുടിവെട്ടലുതന്ന്യാ….?” മൂപ്പന്റെ സംശയത്തിന് കുമാരേട്ടൻ പിന്നെയും മൂളി. “മുടിയും വെട്ടും, ആ കൈകൊണ്ടു ചോറും തിന്നും….”

“അപ്പം നീ ഏതു കൈകൊണ്ടാ കുമാരാ ചന്തി കഴുകാ…” മൂപ്പന്റെ ചോദ്യത്തിനു കുമാരേട്ടൻ പിന്നെയും ഉരുട്ടിക്കൊടുത്തു ഒരുരുള.

“അത് ഇടത്തേ കൈകൊണ്ടുതന്നെ.” കത്രിക നിശ്ശബ്ദമാക്കിക്കൊണ്ട് കുമാരേട്ടൻ വീണ്ടും തുടർന്നു: “ഈ ഒറ്റക്കെ അങ്ങോട്ടു നീട്ടിപ്പിടിക്കും. അപ്പോൾ അവിടുന്നിങ്ങോട്ടു മറ്റേകൈ വെള്ളം ഒഴിക്കും…..”

“അപ്പം കാലുമാറ്റം പോലെ ഇടയ്ക്കു കൈമാറ്റം വല്ലതും സംഭവിച്ചാൽ…?”
മൂപ്പൻ വിടുന്നമാതിരിയില്ലല്ലോ. കുമാരേട്ടൻ ഒരുനിമിഷം ആലോചിച്ച് നിശ്ശബ്ദനായിപ്പോയി. എന്നിട്ടു പെട്ടെന്നുദിച്ച ബുദ്ധിപോലെ മൂപ്പന്റെ മുഖത്തേക്കു സൂക്ഷിച്ചു നോക്കിക്കൊണ്ടു പറഞ്ഞു:
“അങ്ങനെ സംഭവിച്ചാൽ ഞാൻ ഇടങ്കൈ വലയുടെ സ്ഥാനത്തു കുത്തി വെൽഡ് ചെയ്യും. ങ്ഹാ…” കുമാരേട്ടന്റെ പ്രതിഷേധം കണ്ടു വാപിളർന്നിരിക്കുന്ന മൂപ്പന്റെ മുഖത്ത് ക്യാമറ ഇപ്പോൾ നിശ്ചലമാകുന്നു. കട്ട്.

ബ്ലാക്ക് ആൻഡ് വൈറ്റിൽനിന്നു കുമാരേട്ടൻ ഇപ്പോൾ പതുക്കെ കളറിലേക്ക് ഇറങ്ങിവരുന്നു. ക്ലൈമാക്സിന്റെ അവസാനത്തിലേക്ക്. ഇതിനിടയിലാണ് കളറിൽത്തന്നെ നാണി ചോര ഛർദ്ദിച്ചതും. ഇതിനുമുമ്പ് ചോരയുടെ നിറം വെള്ളിത്തിരയിൽ കറുപ്പായിരുന്നു. ഇനി മുതൽ ചോര ചോരയായും നീരു നീരായും തന്നെ നമുക്ക് ദർശിക്കാം. അതിരിക്കട്ടെ. നേരത്തേ നാണി പ്രതക്കാരിയാണെന്നു പറഞ്ഞിരുന്നല്ലോ. അവളുടെ പത്രം ആരാണ് അടച്ചു പൂട്ടിച്ചത്? എന്തിനായിരുന്നു അത്? പിന്നീട് അവളെ ആരാണു തട്ടിക്കൊണ്ടു പോയത്? അവസാനം പൊലീസുകാരുടെ കൈയിൽ അവളെങ്ങനെയാണ് അകപ്പെട്ടത്? ഒടുവിൽ എല്ലാം കഴിഞ്ഞ പൊലീസുകാർ എന്തിനാണ് അവളെ ശ്മശാനത്തിനടുത്തുതന്നെ കൊണ്ടിട്ടത്?

ചോദ്യങ്ങൾക്കൊന്നിനും കുമാരേട്ടന്റെ കഥയിൽ ഉത്തരമില്ല. വെറുതേ ഒരു ഉത്തരത്തിനുവേണ്ടിയാണെങ്കിൽ നമുക്ക് ഇതൊക്കെ പുതിയ ഒരു സീരിയലിന്റെ പശ്ചാത്തലത്തിൽ കൊണ്ടിടാം. അല്ലെങ്കിൽ നാണിയെ മാരകമായ രോഗത്തിന്റെ പേരു പറഞ്ഞ് ഏതെങ്കിലും ശരണാലയത്തിൽ കൊണ്ടിടാം. കഥ പിന്നെ അവിടെനിന്നു പുതിയ മേച്ചിൽപ്പുറങ്ങളിലേക്കു വളർന്നുകൊള്ളും.

എന്നാൽ കുമാരേട്ടൻ നാരായണിയെ നാണിയാക്കിയതും എഴുത്തുകാരിയാക്കിയതും പത്രമുടമയാക്കിയതും പത്രാസുകാരിയാക്കിയതും ജീവിതത്തിന്റെ നല്ലൊരു ഭാഗം അഭിനയിച്ചുകൊണ്ടുതന്നെയായിരുന്നു. എന്നിട്ടും സാധാരണ സംഭവിക്കാറുള്ളതുപോലെ അവളും ഒരുനാൾ അപ്രത്യക്ഷയായി. ഒളിച്ചോട്ടം തന്നെ. ആരിൽനിന്നൊക്കെയോ. ഇപ്പോൾ വളരെ നേർത്ത ഒരു പശ്ചാത്തലസംഗീതം കേൾക്കുന്നുണ്ട്. താടിയൊക്കെ വളർത്തി കണ്ണടയും ജുബ്ബയുമിട്ട് നിരാശാകാമുകന്റെ നിഴൽപ്പാടിൽ. സംഗീതം നിലയ്ക്കുമ്പോൾ ഫ്ളാഷ് ബാക്കിന്റെ അവസാനതുണ്ടിൽ കുമാരേട്ടൻ വീണ്ടും പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നു. പഴയ പ്രസരിപ്പോടെ. ഒന്നും സംഭവിക്കാത്തതുപോലെ. ഇതാണ് ഞങ്ങളുടെ ശരിയായ കുമാരേട്ടൻ. സ്ഥലത്തെ ഷീലയെയും ശാരദയെയും സുജാതയെയും സുമിത്രയെയും വിധുബാലയെയും ജയഭാരതിയെയും ഒരേസമയം പ്രണയിച്ച സങ്കല്പ് പ്രണയത്തിന്റെ നൂൽപ്പാലത്തിലൂടെ നടത്തിച്ച് ഞങ്ങളുടെ സൂപ്പർസ്റ്റാർ.