കുട്ടിക്കാലത്ത്
അച്ചനെ പോലെ വളരാനുള്ള
തിടുക്കത്തിലായിരിന്നു ഞാൻ

കുട്ടിയെന്ന് അച്ചൻ വിളിച്ചപ്പോൾ
എന്നേക്കാൾ വലിയ
എന്റെ നിഴലുകലാണ്
എന്നെ ആശ്വസിപ്പിച്ചത്

യാത്രകളിൽ
അച്ചൻ എനിക്കെടുത്തിരുന്ന
അര ടിക്കറ്റുകൾ
എന്റെ ആത്മാഭിമാനത്തെ
മുറിപ്പെടുത്തിയിരിന്നു

എട്ടാം ഭാവത്തിൽ
രാഹു കയറി കൂടിയതാണ്
എന്റെ വളർച്ചക്ക് വിഘ്നമെന്ന്
നാട്ടിലെ ജോത്സ്യൻ

കഞ്ഞിയിൽ
വറ്റുകൾ കുറവായത് കൊണ്ടാണെന്ന്
കൂട്ടുകാരുടെ സ്വകാര്യം പറച്ചിൽ

ഓണനാളുകളിൽ
വെളുത്ത വറ്റുകളെ
വയറ്റിലേക്ക് തള്ളിവിടുമ്പോൾ
വളർച്ചയുടെ സൂചിക മാറുന്നത്
ഞാനറിഞ്ഞു

കരിപുരണ്ട തീപ്പെട്ടി കോലുകൊണ്ട്
മീശ വരച്ചപ്പോൾ
എനിക്കും വളരാമെന്ന
വിശ്വാസം വന്നു

എന്നേക്കാൾ വലിയ
അച്ചന്റെ ഷർട്ട് ധരിച്ചപ്പോൾ
അച്ചനേക്കാൾ വളർന്നിരിക്കുന്നുവെന്ന
ബോധ്യവും വന്നു

വളർച്ചയെന്നാൽ മരണമാണന്ന്
അച്ചന്റെ മരണം
സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തിയപ്പോൾ
അച്ചന്റെ ഷർട്ട് ഊരി
ദൂരത്തേക്ക് എറിഞ്ഞു

വളർച്ചയില്ലാത്ത കാലമാണ് നല്ലതെന്ന്
ഇരുട്ടിലിരുന്ന് ആരോ പറഞ്ഞപ്പോൾ
വളർച്ച തടയാനുള്ള
ശാസ്ത്രം തേടി ഞാൻ നടന്നു!