മദ്രാസ് സർവകലാശാലയുടെ മലയാള ബിരുദാനന്തരബിരുദത്തിനു തയ്യാറാക്കിയ വിസ്മയ കെ ജിയുടെ ‘സ്വത്വാവിഷ്‌ക്കാരവും വിമോചനവും’ എന്ന മലയാളം റാപ്പുകളെകുറിച്ചുള്ള പ്രബന്ധത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കി തയ്യാറാക്കിയത്. സർവകലാശാല അസിസ്റ്റന്റ് പ്രൊഫസർ ഡോ. ഒ. കെ. സന്തോഷ് ആയിരുന്നു മാർഗ്ഗദർശി.
ലോകത്ത് എവിടെയായാലും, പാർശ്വവല്ക്കരിക്കപ്പെട്ട/ അരികുവല്ക്കരിക്കപ്പെട്ടവരുടെ ആത്മരോക്ഷമാണ്; ആർത്തനാദമാണ്; ആത്മാവിഷ്കാരമാണ് റാപ്പ്. ഉള്ളിൽ കത്തിജ്ജ്വലിക്കുന്ന; കാട്ടുതീയുടെ ശൗര്യമുള്ള നാമ്പുകളാണ് ഓരോ റാപ്പും. ആത്മാവ് നഷ്ടപ്പെട്ടു ജീവിക്കുന്ന; ആട്ടിയോടിക്കപ്പെടുന്ന മനുഷ്യജീവിതങ്ങളുടെ സ്വയം കണ്ടെത്തലുകൾ അഥവാ പരിച്ഛേദങ്ങൾ കൂടിയാണ്, റാപ്പുകൾ.
പൊതുവെ, വംശീയം, അസമത്വം, ദാരിദ്ര്യവും തുടങ്ങിയ സാമൂഹിക മൂല്യച്യുതികളും അനീതികളും മുഖ്യപ്രമേയങ്ങളായിവരുന്ന റാപ്പുകൾ, ഡ്രം ബീറ്റുകൾക്കൊപ്പമുള്ള താളാത്മകമായ ഒരു കഥപറച്ചിൽ രീതിയിലോ സംഭാഷണ ശൈലിയിലോ അവതരിപ്പിച്ചു വരുന്നു.
പത്തൊമ്പതാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ മദ്ധ്യത്തോടെ, ന്യൂയോർക്കിലെ ബ്രോങ്ക്സ് കൗണ്ടിൽ, ആഫ്രിക്കൻ- അമേരിക്കൻ, ലാറ്റിനോ വിഭാഗക്കാരിൽ പൊട്ടിമുളച്ച റാപ്പ് എന്ന ‘ഹിപ് ഹോപ്’ സംഗീതശാഖ ഇന്നു ലോകമെമ്പാടും പടർന്നുപന്തലിച്ചു കഴിഞ്ഞു.
കേരളത്തിൽ, നീരജ് മാധവ്, ഗൗരി ലക്ഷ്മി, ഇന്ദുലേഖ വാര്യർ, ‘ഹനുമാൻകൈൻഡ്’ എന്ന സൂരജ് ചെറുകാട്ട്, ‘ഡാബ്‌സി’ എന്ന മുഹമ്മദ് ഫാസിൽ, ‘തിരുമാലി’ എന്ന വിഷ്ണു എം എസ്, ‘എംസി കൂപ്പർ’ എന്ന ഷംഭു അജിത്, ഫെജോ എന്ന ഫെബിൻ ജോസഫ്, ‘വേടൻ’ എന്ന ഹിരൺദാസ് മുരളി, ബേബി ജീൻ തുടങ്ങിയ നിരവധി റാപ്പർമാർ സാമൂഹിക അസമത്വകളെയും ജീർണ്ണതകളെയും തുറന്നുകാട്ടുവാൻ റാപ്പിനെ ഫലപ്രദമായി പ്രയോജനപ്പെടുത്തി വരുന്നു.
റാപ്പ്; കാട്ടുതീ ശൗര്യമുള്ള ആത്മനാമ്പുകൾ: രണ്ടാം ഭാഗം
സമീപകാലത്തായി മലയാളത്തിൽ കടന്നുവന്ന റാപ്പ് സംഗീതധാരയിൽ, റാപ്പ് ഗായകർ അവരുടെ സ്വത്വം, രാഷ്ട്രീയം, സംസ്‌കാരം എന്നിവ പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്നതെങ്ങനെ? വ്യക്തിസ്വാതന്ത്ര്യം, സമത്വം സാമൂഹികനീതി എന്നിവയെ അഭിസംബോധന ചെയ്യുന്നതെങ്ങനെ? ഇവയെ എത്തരത്തിലാണ് സമൂഹം സ്വീകരിക്കുന്നത്? മലയാളത്തിലെ റാപ്പ് സംഗീതം ജനതയുടെ സാംസ്‌കാരികവും രാഷ്ട്രീയവുമായ സംവേദനമാറ്റങ്ങളെ പ്രകടിപ്പിക്കുണ്ടോ? ഗായകരുടെ ലിംഗപരമായ സ്വത്വം, റാപ്പ് സംഗീതത്തിന്റെ പ്രമേയത്തെയും അവതരണത്തെയും വ്യത്യസ്തമാക്കുന്നുണ്ടോ?
ഇക്കാര്യങ്ങൾ വിശകലനാത്മകമായി പ്രതിപാദിക്കും മുൻപ് റാപ്പിന്റെ ചരിത്രവും വികാസവും ചുരുക്കി പറയേണ്ടതുണ്ട്.
താളാത്മകമായ സംസാരശൈലിയിൽ വാക്കുകൾ അടുക്കിവെച്ച് ഡ്രം ബീറ്റുകൾക്കൊപ്പം അവതരിപ്പിക്കുന്ന പാശ്ചാത്യകലാരൂപമായ റാപ്പ് സംഗീതത്തിന് ഹിപ്പ്-ഹോപ്പ് സംസ്കാരവുമായി അഭേദ്യമായ ബന്ധമുണ്ട്. ആഫ്രിക്കൻ സംഗീത പാരമ്പര്യങ്ങളിലാണ് റാപ്പിന്റെ ഉത്ഭവവും വളർച്ചയും. നൂറ്റാണ്ടുകൾക്ക് മുമ്പ്, ചെണ്ടയുടെ താളത്തിൽ കഥകളും മറ്റും ആഫ്രിക്കൻ പൊതുവേദികളിൽ അവതരിപ്പിച്ചിരുന്ന രീതിയിൽ നിന്നാണ് റാപ്പ് ഉടലെടുത്തതെന്നു പറയപ്പെടുന്നു. ഹിപ് ഹോപ് എന്നത് ഡിജെയിംഗ്, റാപ്പ് (എംസിയിംഗ്), ബ്രേക്ക് ഡാൻസിംഗ്, ഗ്രാഫിറ്റി തുടങ്ങിയ വിവിധ കലാപരമായ ആവിഷ്കാരങ്ങൾ ഉൾക്കൊള്ളുന്ന ഒരു വിശാലമായ സംസ്കാരിക പ്രസ്ഥാനമാണ്. ഈ സംസ്കാരത്തിലെ ഒരു പ്രധാന ഘടകമാണ് റാപ്പ്.
അമേരിക്കയിലെ ബ്ലൂസ്, ജാസ് തുടങ്ങിയ ആഫ്രിക്കൻ-അമേരിക്കൻ സംഗീതരൂപങ്ങളിൽ റാപ്പിന്റെ സ്വാധീനം കാണാം. ബ്ലൂസ് സംഗീതം 1920-കളിൽതന്നെ ഒരുതരം താളാത്മകമായ സംസാരശൈലിക്ക് രൂപം നൽകിയെന്ന് സംഗീത ചരിത്രകാരന്മാർ വാദിക്കുന്നുണ്ട്. 1940-കളിലെ ആഫ്രിക്കൻ-അമേരിക്കൻ ഗോസ്പൽ ഗ്രൂപ്പായ ദി ജൂബാലയേഴ്സിന്റെ ഗാനങ്ങൾ റാപ്പ് സംഗീതത്തിന്റെ മുൻഗാമികളായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു. ശൈലിപരമായും ഔപചാരികമായും ജാസ് സംഗീതത്തിന്റെ പരിണാമവുമായി റാപ്പിന് സാമ്യമുണ്ടെന്ന് അമേരിക്കൻ സംഗീതജ്ഞനും കവിയുമായിരുന്ന ഡൊണാൾഡ് ജോൺ സോബോൾ അഭിപ്രായപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്.
ഹിപ്- ഹോപ്പിൽ നിന്നും റാപ്പിലേക്ക്:
1970-കളിൽ ന്യൂയോർക്ക് സിറ്റിയിലെ ബ്രോങ്ക്‌സിലാണ് ആധുനിക റാപ്പ് സംഗീതം രൂപംകൊള്ളുന്നത്. ഡിസ്കോയുടെ തകർച്ചയ്ക്ക് ശേഷം 1980-കളോടെ പുതിയൊരു സംഗീത ആവിഷ്കാരമായി വളർന്നുവന്ന റാപ്പ് 1990-കളോടെ ജനപ്രിയ സംസ്കാരത്തിന്റെ ഭാഗമായി തീർന്നു. പ്രധാനമായും, സാമൂഹികവും രാഷ്ട്രീയവുമായ വിഷയങ്ങൾ അവതരിപ്പിക്കുന്ന റാപ്പ് ഗാനങ്ങളിൽ വർണ്ണവിവേചനം, ദാരിദ്ര്യം, രാഷ്ട്രീയ അടിച്ചമർത്തൽ തുടങ്ങിയ വിഷയങ്ങൾക്കു പുറമെ ആഘോഷങ്ങൾ, പ്രണയം, ലൈംഗികത, കുറ്റകൃത്യങ്ങൾ, ഭൗതികത, ആത്മീയത തുടങ്ങിയ വിഷയങ്ങളും കടന്നുവരാറുണ്ട്.
ആഫ്രിക്കൻ- അമേരിക്കൻ, ലാറ്റിൻ സമൂഹങ്ങൾ ദാരിദ്ര്യവും സാമൂഹിക വെല്ലുവിളികളും നിറഞ്ഞ ഒരു കാലഘട്ടത്തിൽ ജീവിച്ച സമയത്താണ് റാപ്പ് ഉത്ഭവിച്ചത്. അക്കാലത്ത് ഈ പ്രദേശങ്ങളിലുണ്ടായ സാമ്പത്തിക തകർച്ചയും വർണ്ണവിവേചനവും തുടങ്ങിയ പ്രശ്നങ്ങൾ ഇതിന്റെ രൂപപ്പെടലിനുണ്ടായ പ്രധാന കാരണങ്ങളാണ്. ഈ പ്രതികൂല സാഹചര്യങ്ങളിൽ നിന്നാണ് അവിടങ്ങളിലെ യുവജനങ്ങൾ തങ്ങളുടെ സർഗ്ഗാത്മകതയും കൂട്ടായ്മയും പ്രകടിപ്പിക്കാനുള്ള ഒരു മാർഗ്ഗമായി റാപ്പ് സംഗീതത്തെ വളർത്തിയത്. ഇവരുടെ ബ്ലോക്ക് പാർട്ടികൾ ഈ പുതിയ സംഗീതരൂപത്തിന്റെയും സംസ്കാരത്തിന്റെയും വളർച്ചയ്ക്ക് പ്രധാന വേദിയായി മാറി.
ഡീജെ കൂൾ ഹെർക് എന്ന സ്റ്റേജ് നാമത്തിൽ അറിയപ്പെടുന്ന ജമൈക്കൻ കുടിയേറ്റക്കാരനായ ക്ലൈവ് കാംപ്‌ബെൽ ആണ് ഹിപ് ഹോപിന്റെ പിതാവായി അറിയപ്പെടുന്നത്. 1973 ഓഗസ്റ്റ് 11-ന്, ബ്രോങ്ക്‌സിന്റെ സമീപ പ്രദേശമായ വെസ്റ്റ് ബ്രോങ്ക്സിലെ മോറിസ് ഹൈറ്റ്സ് പരിസരത്തുള്ള 1520 സെഡ്ഗ്വിക്ക് അവന്യൂവിൽ നടന്ന ഒരു ബ്ലോക്ക് പാർട്ടിക്ക് അദ്ദേഹം നേതൃത്വം നൽകുകയുണ്ടായി. ‘തൊഴിലാളി കുടുംബങ്ങളുടെ സങ്കേതം’ എന്നറിയപ്പെടുന്ന ഈ അപ്പാർട്ട്മെൻ്റ്, ന്യൂയോർക്കിലെ ക്രോസ് ബ്രോങ്ക്സ് എക്സ്പ്രസ് വേ വരുന്നതിന്റെ ഭാഗമായി പൊളിച്ചുകളയാനുള്ള നീക്കമുണ്ടായപ്പോൾ അതിനെതിരെ കൂട്ടംചേർന്ന അപ്പാർട്ട്മെൻ്റ് നിവാസികളുടെ സംഗമമായിരുന്നു അത്. പിന്നീട്, ഈ അപ്പാർട്ട്മെൻ്റ് സംരക്ഷിക്കാൻ നടത്തിയ ഒരു റാലിയിൽ “1520 സെഡ്ഗ്വിക്ക് ഹിപ്-ഹോപ്പ് സംസ്കാരത്തിന്റെ ബെത്‌ലഹേമാണ്” എന്ന് ഡിജെ കൂൾ പറയുകയുണ്ടായി. ‘1520 സെഡ്ജ്‌വിക്ക് അവന്യൂ’ ഹിപ് ഹോപ്പിന്റെ ജന്മസ്ഥലമായി അറിയപ്പെടുന്നു.
‘സംസാരിക്കുക’ എന്ന അർത്ഥത്തിൽ ഒരു സ്ലാങ് പദമായി ആഫ്രിക്കൻ- അമേരിക്കൻ സമൂഹത്തിൽ പ്രചാരത്തിലുണ്ടായിരുന്ന ‘റാപ്പ്’ 16-ാം നൂറ്റാണ്ടിനു ശേഷമാണ് ഒരു സംഗീതരൂപത്തെ സൂചിപ്പിക്കാൻ തുടങ്ങിയത്.
തുടക്കക്കാലത്ത്, ആദ്യം ഡിജെമാരുടെ പ്രഖ്യാപനങ്ങളും ജനക്കൂട്ടത്തെ ആവേശം കൊള്ളിക്കലുമായിരുന്നു റാപ്പിംഗ് അഥവാ എംസിയിംഗ്(MCing). പിന്നീട് ഇത് കൂടുതൽ സങ്കീർണ്ണമായ ഗാനരൂപങ്ങളായി വളർന്നു. ‘കോക്ക് ലാ റോക്ക്’ ആണ് ആദ്യത്തെ എംസി ആയി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നത്.
കൂൾ ഹെർക്, ജമൈക്കയിൽ നിന്നുള്ള വലിയ സൗണ്ട് സിസ്റ്റങ്ങൾ നഗരത്തിലെ പാർട്ടികൾക്ക് പരിചയപ്പെടുത്തി. ഫങ്ക്, സോൾ, ഡിസ്കോ ഗാനങ്ങളിലെ വാദ്യോപകരണങ്ങളുടെ ഭാഗങ്ങൾ (ബ്രേക്ക്ബീറ്റ്) രണ്ട് ടേൺടേബിളുകൾ ഉപയോഗിച്ച് ലൂപ്പ് ചെയ്ത് നൃത്തം ചെയ്യാൻ തുടർച്ചയായ സംഗീതം സൃഷ്ടിക്കുന്ന ‘മെറി-ഗോ-റൗണ്ട്’ എന്ന സാങ്കേതികത അദ്ദേഹം അവതരിപ്പിച്ചു. ജമൈക്കയിലെ ‘ടോസ്റ്റിംഗ്’ എന്ന സംഗീതോപകരണങ്ങളുടെ അകമ്പടിയോടെയുള്ള താളാത്മക സംസാരരീതിയിൽനിന്ന് പ്രചോദനം ഉൾക്കൊണ്ട്, റെക്കോർഡുകൾക്ക് മുകളിൽ സംസാരിക്കുന്ന രീതിയും അദ്ദേഹം തുടങ്ങി, ഇത് പിന്നീട് റാപ്പിംഗായി വളർന്നു. ജനക്കൂട്ടത്തെ ആവേശം കൊള്ളിക്കാൻ അദ്ദേഹം പലപ്പോഴും മുദ്രാവാക്യങ്ങൾ വിളിച്ചുപറഞ്ഞു. ബ്രേക്കുകളിൽ നൃത്തം ചെയ്യുന്നവരെ അദ്ദേഹം ‘ബി-ബോയ്സ്’, ‘ബി-ഗേൾസ്’ എന്ന് വിളിച്ചു.
ഡീജെ കൂളിന്റെ സുഹൃത്തുക്കളായ ആഫ്രിക്ക ബാംബാറ്റ എന്ന സ്റ്റേജ് നാമത്തിൽ അറിയപ്പെടുന്ന ലാൻസ് ടൈലറും ഗ്രാൻഡ്മാസ്റ്റർ ഫ്ലാഷ് എന്ന സ്റ്റേജ് നാമത്തിൽ അറിയപ്പെടുന്ന ജോസഫ് റോബർട്ട് സാഡ്‌ലറും അക്കാലത്തെ മറ്റ് പ്രധാന ഹിപ് ഹോപ് ഡിജെമാരായിരുന്നു. ഇവർ ഹിപ് ഹോപിന്റെ ‘വിശുദ്ധ ത്രിത്വം’ എന്നാണ് അറിയപ്പെടുന്നത്. ആഫ്രിക്ക ബാംബാറ്റ ‘യൂണിവേഴ്സൽ സുലു നേഷൻ’ സ്ഥാപിച്ചു. ഇത് സംഗീതത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള ഒരു യുവജന സംഘടനയാണ്. ഈ സംഘടന ഹിപ് ഹോപ് സംസ്കാരത്തിലൂടെ സമാധാനം, ഐക്യം, സാമൂഹിക അവബോധം എന്നിവയെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നു. ആഫ്രിക്ക ബാംബാറ്റയുടെ വിപുലമായ റെക്കോർഡ് ശേഖരവും ഫങ്ക്, ഡിസ്കോ, ഇലക്ട്രോണിക് സംഗീതം എന്നിവയുടെ മിശ്രണവും ശ്രദ്ധേയമാണ്. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ‘പ്ലാനറ്റ് റോക്ക്’ (1982) വളരെ സ്വാധീനം ചെലുത്തി. ഗ്രാൻഡ്മാസ്റ്റർ ഫ്ലാഷിന്റെ ക്വിക്ക് മിക്സ് തിയറി (ബ്രേക്കുകൾ നീട്ടാൻ ഡ്യൂപ്ലിക്കേറ്റ് റെക്കോർഡുകൾ ഉപയോഗിക്കുക), കട്ടിംഗ്, മിക്സിംഗ്, സ്ക്രാച്ചിംഗ് തുടങ്ങിയ ഡിജെയിംഗ് ടെക്നിക്കുകൾ റാപ്പിൽ നവീനതകൾ വരുത്തി.
ഈ വിശുദ്ധ ത്രിത്വത്തിന്റെ നേതൃത്വത്തിലാണ് ‘ഗ്രാൻഡ്മാസ്റ്റർ ഫ്ലാഷ് ആൻഡ് ദി ഫ്യൂരിയസ് ഫൈവ്’ എന്ന ആദ്യത്തെ റാപ്പ് സംഗീത ഗ്രൂപ്പ് ആരംഭിച്ചത്. കൗബോയ് എന്ന കീത്ത് വിഗ്ഗിൻസ്, മെല്ലെ മെൽ എന്ന മെൽവിൻ ഗ്ലോവർ, കിഡ് ക്രിയോൾ എന്ന നഥാനിയേൽ ഗ്ലോവർ, മിസ്റ്റർ നെസ് എന്നും സ്കോർപിയോ എന്നും അറിയപ്പെടുന്ന എഡ്ഡി മോറിസ്, റഹൈം എന്ന ഗൈ വില്യംസ് എന്നീ ഡിജെമാരും ഗ്രൂപ്പിലുണ്ടായിരുന്നു. ഈ സംഗീത ഗ്രൂപ്പാണ് ആദ്യമായി ‘ഹിപ് ഹോപ്’ എന്ന പദം ഉപയോഗിച്ചു തുടങ്ങിയത്. അവരുടെ ‘ദി മെസ്സേജ്’ (1982) സാമൂഹിക വിമർശനം നടത്തിയ ഒരു പ്രധാന ഗാനമാണ്.
– തുടരും…
