മലയാളത്തിലെ ആനുകാലിക പ്രസിദ്ധീകരണങ്ങളുടെ വേറിട്ട നിലകൾ, പ്രാധാന്യമുള്ള രചനകളെ കണ്ടെത്താൻ സഹായകമാകുന്ന വിധത്തിൽ പ്രസിദ്ധീകരണകാലം ഉൾപ്പെടെയുള്ള പരാമർശങ്ങൾ, പരീക്ഷണോന്മുഖവും സംവാദാത്മകവുമായ രചനകളെ തിരിച്ചറിഞ്ഞുള്ള വിശകലനങ്ങൾ, ഭാവുകത്വ വ്യതിയാനങ്ങളും നവീകരണങ്ങളും സംബന്ധിച്ച വിശദാംശങ്ങൾ, രചനയുടെ സാംസ്കാരിക അന്തർഗതങ്ങളും രാഷ്ട്രീയ വിവക്ഷകളും രേഖപ്പെടുത്തൽ എന്നിവ ബക്കർ മേത്തലയുടെ ഈ പംക്തിയിലെ ചേർത്തുവെക്കലിലൂടെ തെളിഞ്ഞു കിട്ടുന്നുണ്ട്.

“അശാന്തൻ എന്ന പ്രസിദ്ധനായ ചിത്രകാരന്റെ ‘ആനമയിലൊട്ടകം’ എന്ന കൃതി ഒരു സംസ്കൃതിയുടെ ഭാഷണമാണ്. ആധുനികതയുടെ ആസുരമായ അധിനിവേശങ്ങളിൽ ഒരുപാട് ദേശ സംസ്കൃതികൾ അപ്രത്യക്ഷമാകുമ്പോൾ അവയെ ഓർമ്മകളിൽ നിന്ന് പകർത്തി ഒരു അടയാളപ്പെടുത്തൽ നടത്തുക എന്നത് ഒരു മനുഷ്യൻ വരുംതലമുറയോടും തന്നോടുതന്നെയും ചെയ്യുന്ന വലിയ നീതിയാണ്” വൈപ്പിൻകരയിലെ പോണേക്കര എന്ന സ്ഥല രാശിയിൽ നിന്ന് ചിത്രകലയുടെ വർണ്ണപ്രപഞ്ചത്തിലേക്ക് ചില്ലകൾ പടർത്തി, പൂവിരിയിച്ച അശാന്തന്റെ ‘ആനമയിലൊട്ടകം’ എന്ന കൃതിയെക്കുറിച്ച് ബക്കർ മേത്തല ഇപ്രകാരം നിരീക്ഷിക്കുന്നിടത്തുണ്ട് വായനയുടെ ഉൾത്തെളിച്ചവും സാംസ്കാരിക ബോധ്യങ്ങളും.

മാതൃഭൂമി ആഴ്ചപ്പതിപ്പിൽ എം. നന്ദകുമാർ എഴുതിയ ‘ജഗന്നാഥൻ’ എന്ന കഥയെ കുറിച്ച്, ‘ചരിത്രത്തിന്റെ രഥവേഗങ്ങളിൽ ശിഥിലമായി പോകുന്ന സംസ്കാരങ്ങളെ കുറിച്ചുള്ള ഓർമ്മപ്പെടുത്തൽ’ എന്ന നിരീക്ഷണവും ഒരു രചനയെ ശ്രദ്ധയിലേക്ക് കൊണ്ടുവരുന്ന താക്കോൽ വാക്യമായി ബക്കർ മേത്തല രൂപപ്പെടുത്തുന്നു. നമ്മുടെ വനിതാ പ്രസിദ്ധീകരണങ്ങളുടെ പൊതുസ്വഭാവവും വിമർശനാത്മകമായി രേഖപ്പെടുത്തുന്നുണ്ട് ഇതിൽ.

വനിതാ പ്രസിദ്ധീകരണങ്ങളുടെ നടത്തിപ്പുകാർ ഇപ്പോഴും വിശ്വസിക്കുന്നത് സ്ത്രീ അബലയും ചപലയും ഉപരിപ്ലവതകളിൽ അഭിരമിക്കുന്നവരും ആണെന്നാണ്. ചിന്തയുടെ ഗൗരവമല്ല, പൈങ്കിളിവൽക്കരണമാണ് ഇവർ ലക്ഷ്യം വെക്കുന്നത്.

സമകാലികമായ രചനകളെയും പൊതുബോധ നിർമ്മിതിയിലെ പാകപ്പിഴകളെയും നിരോധിക്കാനുള്ള ബക്കർ മേത്തലയുടെ പാടവം പ്രത്യേകം എടുത്തു പറയേണ്ടതാണ്. അതിനൊപ്പം തന്നെ, കവിതകളിലെ രാഷ്ട്രീയവും സൗന്ദര്യ സാരാംശവും സന്തുലിതമായി രേഖപ്പെടുത്താനുള്ള സഹൃദയത്വവും കാണാം. മുഖ്യധാരാ പ്രസിദ്ധീകരണങ്ങൾക്ക് പുറമെ, ‘എഴുത്ത്’, ‘തന്മ’, ‘പ്രഭാത രശ്മി’, ‘പാഠഭേദം’, ‘പ്രബോധനം’, ‘നവനീതം’, ‘ചരിത്രപഥം’, ‘കലാപൂർണ്ണ’, ‘മാതൃഭാഷ’, ‘പച്ചമലയാളം’, ‘വിശകലനം’ തുടങ്ങിയ എത്രയോ പ്രസിദ്ധീകരണങ്ങൾ നമ്മുടെ വായനയെ അഭിസംബോധന ചെയ്യുന്നു എന്നതും ഈ കൃതി അടയാളപ്പെടുത്തി വെയ്ക്കുന്നു.

ഇപ്പറഞ്ഞതിനെല്ലാം ഉപരി, എഴുതപ്പെട്ട വാക്കുകൾ കാലത്തിനപ്പുറത്തേക്ക് എപ്രകാരമൊക്കെയാണ് സഞ്ചരിക്കുന്നതെന്ന് ഈ കൃതിയിലൂടെയുള്ള വായനയ്ക്കിടയിൽ തെളിഞ്ഞു കിട്ടുന്നു എന്നുള്ളതാണ്, ‘വായനയ്ക്കിടയിൽ ‘എന്ന ഈ ഗ്രന്ഥത്തിന്റെ സവിശേഷത.